Arme Fritzke.
Eind augustus is hij gedumpt in de vogelkist van het vogelasiel. Met twee enorme bumblefoot en ingegroeide teennagels. Zijn voetjes waren waarschijnlijk al een hele tijd ontstoken. Zo lang dat we alleen hoopten dat het nog goed zou komen.
We hebben Fritzke 3 maanden lang extra verzorgd. Hij heeft in een gastgezin gezeten zodat hij niets tekort kwam en extra goed in de gaten gehouden kon worden.
Zijn voetjes werden niet beter. Nee. Het werd alleen maar erger. Fritzke klaagde niet, integendeel. Hij vond alles goed en was altijd lief en vrolijk. En eten kon hij als de beste.
Deze week vonden we het genoeg voor hem. Genoeg pijn aan zijn voetjes en geen uitzicht dat hij nog beter zou worden. We hadden deze lieverd zo graag een vriendje en een zorgzaam baasje gegund zoals alle andere cavia’s. Maar helaas was het niet eerlijk.
Fritzke heeft nu geen pijn meer.
Arme Fritz! Maar gelukkig heeft hij nu geen pijn meer, zoals jullie zeiden. Ik hoop dat hij in de cavia hemel terechtkomt met zijn lieve snoet. Fijn om te horen dat hij altijd nog goed van zijn eten heeft genoten. Veel sterkte met dit kleine, doch grote verlies.
Dankjewel voor je lieve woorden!