Dit grappige kereltje woont inmiddels al een paar weken in de opvang en is waarschijnlijk een maandje of 6-7. Zijn oude baasjes hadden hem met zo’n 4 maanden gekocht als gezelschap voor hun beertje. Ze vroegen in de dierenwinkel of het goed zou gaan onderling, en die zei volmondig ja. De jongeman/puber en het beertje zeiden echter volmondig nee. Niet heel raar, want de meeste beertjes van een maandje of vier zijn aan het puberen en al die hormonen die door hun lijfje gieren dragen meestal niet bepaald bij aan een soepele kennismaking. De dierenwinkel gaf helaas niet thuis toen ze hem terug wilden brengen, dus kwamen ze bij ons uit.
Het was een druk ventje, niet al te moeilijk op schoot maar in zijn kooi een echte held op sokken. Het liefst zat hij stiekem onder een wilgenbruggetje te kijken wat er allemaal gebeurde en op een onbewaakt moment zoefde hij dan langs.
Op een dag kwam er een jongetje met zijn moeder mee naar de opvang om hun cavia’s te brengen voor vakantie-opvang. Het “rokje” van stug haar op de achterste helft van zijn lijfje kreeg toevallig net een knipbeurt van vrijwilligster Saskia.
“Hoe heet die cavia?” Vroeg het jongetje.
Saskia keek me vragend aan. Sja. Euhm. Nee hij had nog geen naam gekregen.
“Dan kan je hem Chewie noemen!” Zei het jongetje. “Van Starwars”.
Ja. Dat was best wel een leuk idee met zijn bruine stugge haartjes!
En zo had Chewie een naam.
Nu nog een vriendje.
En daar zijn we mee bezig, waarschijnlijk past een babybeertje het beste. Hij is dus nog niet plaatsbaar zonder vriendje, maar al wel te reserveren. Maar hey, mocht je nou zelf een superschattig babybeertje van 4-6 weken hebben en Chewie helemaal het einde vinden…… Dan mag hij natuurlijk al wel verhuizen he 
