Woensdagavond om 19.30 werd er een heerlijk tam en lief borstelzeugje afgestaan. Haar naam was Lina. Ze was erg eenzaam geworden nadat haar maatje overleden was. Lina werd op de arm binnengedragen en bleef al die tijd rustig zitten. Natuurlijk kwam Lina bij ons niet alleen te zitten, we hadden een mooi plekje voor haar in één van de damesgroepen. Vanuit daar kon ze dan weer verhuizen naar een of meerdere zeugjes of een castraat.Om 20.30 kwam er iemand met haar twee dames op date. Het ging om twee niet al te moeilijke meiden die een vriendinnetje zochten. En wij moesten meteen denken aan Lina! Want als het zou klikken hoefde ze natuurlijk maar één keer te verhuizen, wat betekent dat ze maar één keer verhuisstress had.Er volgde een nogal saaie koppeling, perfect dus. Lina snuffelde even heel geïnteresseerd aan de dames en toen gingen ze over tot eten. Lina ging mee naar huis.De eerste dagen verliepen wat stroef. Lina mocht nog niet zo veel van de andere dames, maar serieuze gevechten waren er niet. Typisch dames om psychologische spelletjes te spelen. Daarna ging het steeds beter. En toen kregen we het bericht dat ze blijft, want het gaat goed!
