Wat een koppie of niet! Pieper (ja zo’n leuke naam daar mag je trots op zijn als cavia) is gebracht omdat ze eenzaam was nadat haar maatje overleden was. Ze is een jaar of drie oud en om haar nou nog eens zo lang alleen te laten zitten…. dat vonden haar oude baasjes wel erg zielig. Dus werd de keuze gemaakt om bij ons te brengen.
Daar werd ze binnen gedragen. En waar de meeste cavia’s het reuze eng vinden om vervoerd te worden, zat Pieper gewoon met haar koppie omhoog een beetje te bekijken wat er gebeurde. Ze liet zich prima aaien en vond het nog leuk ook. Cavia’s met zo’n mooi karakter houden we heel graag voor onze knuffelploeg. Want ja, die luxe hebben we natuurlijk als opvang als we honderden cavia’s opvangen.
Helaas was er vorige week een van onze zeer gewaardeerde en lieve cavia’s overleden, namelijk onze Pammy Piraatje. Ze is bij ons geboren uit een stel oepsnesten enkele jaren geleden en heeft heel wat ouderen blij mogen maken met haar gezelschap tijdens de bezoeken van onze aai- en knuffelploeg. We zullen haar dan ook zeker missen.
Pieper zal zeker geen vervanger voor Pammy zijn, zoals iedere cavia uniek is met zijn/haar eigen karakter. Maar Pieper past wel heel mooi in de groep. Daarom hebben we haar een plekje in de knuffelbak gegeven.
En niet alleen daarom, maar ook onder enige druk van de vrijwilligers, die haar helemaal fantastisch vonden. Als ik haar niet zou houden dan mocht ik niet naar huis. I rest my case. (nee hoor dames (jullie weten wie) voel je niet schuldig, jullie weten dat ik toch lekker doe wat ik wil en mijn eigen zinnetje doordram)
Afijn. Genoeg redenen om Pieper een mooi plekje bij ons in de opvang te geven. Zo kunnen er nog veel mensen in en buiten de opvang van haar genieten, terwijl ze zelf extra mag genieten van lekkernijen op schoot. Want zo’n knuffelcavia zijn is hard werken!
